Τα αποκαλυπτήριά μου

Και μόνο που κοίταζα μέσα στο δωμάτιο ήταν αρκετό για να κάνω την κοιλιά μου να φτερουγίσει. Ο σύζυγός μου, ο Γιάννης, είχε ετοιμάσει το γραφείο του για τη μεγάλη μας βραδιά. Στεκόμουν στην πόρτα, προσπαθώντας να φανταστώ τη σκηνή που σχεδίαζε για αργότερα εκείνο το βράδυ.

Ο Γιάννης είχε τις δύο πολύτιμες καρέκλες του Μάντσεστερ αντικριστά. Δεν τους χώριζαν ούτε τρία ολόκληρα βήματα. Είχε στρέψει δύο από τα φώτα της οροφής ώστε να διασταυρώσουν τις στενές τους ακτίνες. Κάθε Λίτσα από τις κόκκινες δερμάτινες καρέκλες αντίκες βρισκόταν στο δικό της προβολέα. Το αποτέλεσμα ήταν δραματικό. Το υπόλοιπο δωμάτιο βυθίστηκε στο σκοτάδι.

“Ελέγχουμε τη μικρή μου σκηνή, έτσι, Λίτσα;

Η ξαφνική παρατήρηση του Γιάννη με ξάφνιασε. Δεν τον είχα ακούσει να έρχεται από πίσω μου. Γύρισα. Χαμογελούσε. Είπα: “Νομίζω ότι ξέρω τι έχεις στο μυαλό σου. Είμαι λίγο περίεργος για το πώς βλέπεις να συμβαίνουν όλα αυτά”.

“Εν ευθέτω χρόνω, αγαπητή μου. Τώρα, δεν θα έπρεπε να ελέγχεις κάτι στην κουζίνα. Ο Μάρκος θα έρθει σύντομα”.

Έκανα νεύμα και έριξα Λίτσα τελευταία ματιά στο γραφείο. Ο Γιάννης είχε δίκιο, ως συνήθως, έπρεπε όντως να ελέγξω το ψητό και να αρχίσω να κόβω τα χόρτα για τη σαλάτα. Το δείπνο ήταν το πρόσχημα για να βρεθούμε οι τρεις μας μαζί.

Έχασα τον εαυτό μου μέσα στην πολυάσχολη δουλειά της κουζίνας. Πέρασε μισή ώρα. Τότε ακούστηκε το κουδούνι της πόρτας. Άκουσα τον Γιάννη να καλωσορίζει τον καλεσμένο μας στο δείπνο.

“Ο Μάρκος λέει ότι πέρασε μέσα από λίγη βροχή ερχόμενος από την πόλη”.

Οι δύο άντρες στάθηκαν στη μικρή μας τραπεζαρία. Ο Μάρκος χαμογελούσε. Το μυρμήγκιασμά μου επέστρεψε αστραπιαία. Ένιωσα το χρώμα να ανεβαίνει στα μάγουλά μου. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι ήταν ένας όμορφος άντρας. Ο Μάρκος κι εγώ είχαμε την ίδια ηλικία, είκοσι οκτώ. Ήμασταν και οι δύο επτά χρόνια νεότεροι από τον Γιάννη.

“Είσαι υπέροχη απόψε, Λίτσα. Καινούργια μπλούζα τότε;”

Κολακεύτηκα που το πρόσεξε. “Ναι, στην πραγματικότητα ο Γιάννης την έφερε σπίτι μόλις σήμερα το απόγευμα”.

“Λοιπόν, καλό γούστο, Γιάννη. Υπέροχη δουλειά στο μόντελινγκ, Λίτσα”.

Γεγονός ήταν ότι ο σύζυγός μου είχε καθορίσει ολόκληρο το σύνολό μου για τη βραδιά. Η λευκή μεταξωτή μπλούζα κάλυπτε ένα απολαυστικό μικρό λευκό demi-bra. Η γεμάτη ναυτική φούστα μου ήταν αρκετά ασυνήθιστη. Κούμπωνε μέχρι κάτω στο μπροστινό μέρος. Φυσικά, ο Γιάννης είχε επίσης επιμείνει σε διάφανα νάυλον, που συγκρατούνταν από Λίτσα ζώνη καλτσοδέτας, και εσώρουχα που να ταιριάζουν με το σουτιέν μου.

“Σ’ ευχαριστώ, Μάρκο. Πολύ ευγενικό εκ μέρους σου που το πρόσεξες”.

Και μόνο που κοίταζα το αγορίστικο, γοητευτικό πρόσωπό του έκανα τις αναμνήσεις να επιστρέψουν. Είχε περάσει μόλις Λίτσα εβδομάδα. Οι τρεις μας είχαμε διασκεδάσει στην τοπική παμπ. Ο Γιάννη είχε επιμείνει να επιστρέψει ο Μάρκος μαζί μας στο σπίτι μας. Αφού είχε καταναλώσει περισσότερο από το μερίδιο της μπύρας που του αναλογούσε, ο Μάρκος δεν ήταν σε θέση να οδηγήσει.

Εκείνη η νύχτα ήταν το πρώτο βήμα για την πραγματοποίηση της μακροχρόνιας φαντασίωσης του Γιάννη. Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του γάμου μας είχε μοιραστεί μαζί μας την επιθυμία του να με δει να με γαμάει διεξοδικά ένας άλλος άντρας. Με την πάροδο του χρόνου με είχε πείσει να συμφωνήσω. Το πρόβλημά μας ήταν να βρούμε τον κατάλληλο άντρα. Τότε εμφανίστηκε ο Μάρκος.

Τους άφησα, εκείνο το βράδυ, στο σαλόνι και πήγα να αλλάξω για να πάω για ύπνο. Νόμιζα ότι ο Γιάννης θα ετοίμαζε τον καναπέ και θα με ακολουθούσε. Αντ’ αυτού, οι δυο τους έπιασαν κι άλλα μπουκάλια μπύρας. Το ποτό τους συνεχίστηκε από εκεί που το είχαν αφήσει στην παμπ.

Όταν ο Γιάννης δεν ήρθε στο κρεβάτι, πήγα να τον ψάξω. Τους βρήκα να κάθονται στο τραπέζι της τραπεζαρίας. Δεν μπορούσα να αρνηθώ την πρόσκλησή τους να καθίσω μαζί τους. Μετά από λίγα λεπτά, ο Γιάννης έβγαλε το παιχνίδι “ποτό ή εγκατάλειψη” και φαινόταν πρόθυμος να παίξει.

Η τύχη μου δεν ήταν καλύτερη από ό,τι συνήθως. Και ήμουν αφηρημένη. Καθώς καθόμουν με τον Μάρκο, φορώντας μόνο την πιτζάμα μου και Λίτσα ελαφριά ρόμπα, ένιωθα σαν πειραχτήρι. Κάθε φορά που έβγαινα προς τα εμπρός, ο καλεσμένος μας κρυφοκοίταζε στο μπροστινό μέρος του ελαφρού μου περιτυλίγματος. Ο Γιάννης πάντα λάτρευε το στήθος μου, έλεγε ότι έχει το τέλειο μέγεθος και σχήμα. Τα ευαίσθητα μικρά μου βυζιά δείχνουν ελαφρώς προς τα πάνω. Τα περιπλανώμενα μάτια και το χαμόγελο του Μάρκος μου είπαν ότι συμφωνούσε.

Οι πρώτες απώλειες ήταν ήρεμες. Μετά έχασα και έβγαλα ένα χαζό χαρτί. Η απώλεια ήταν “φίλα το πέος του πρώτου άντρα στα αριστερά σου”. Φυσικά, αυτό σήμαινε τον Μάρκο. Όλοι γελάσαμε. Τότε ήταν ο Γιάννης που πίεζε το θέμα.

“Έλα λοιπόν, αθλητάκι. Βγάλε το πουλί σου και άσε τη Λίτσα να το φιλήσει”.

“Μην νομίζεις ότι δεν θα το κάνω, ξέρεις”.

Ο Μάρκος κοίταξε μπρος-πίσω ανάμεσα στον Γιάννη και σε μένα. Η καρδιά μου ξαφνικά χτύπησε δυνατά. Ο Γιάννη είχε μοιραστεί τη φαντασίωσή του πολλές φορές. Το όνειρό του να με δει να παίρνω το σκληρό πουλί ενός άλλου άντρα στο καυτό μου μουνάκι δεν είχε προχωρήσει ποτέ πέρα από το στάδιο της συζήτησης. Ήξερα τότε ότι είχε αποφασίσει να το κάνει πραγματικότητα. Ο Μάρκο ςήταν ο κατάλληλος, αν ήμουν πρόθυμη.

“Για να το δούμε, Ίαν. Η Λίτσα δεν μπορεί να του δώσει ένα κανονικό φιλί μέσα από το παντελόνι σου”.

Ο Μάρκος σηκώθηκε όρθιος. Τα δάχτυλά του βρήκαν το φερμουάρ του. Τα μάτια του ήταν καρφωμένα πάνω μου. Χαμογέλασε και το σώμα του ταλαντεύτηκε λίγο. Κοίταξα κάτω. Κρατούσε με το ένα χέρι τον εκτεθειμένο πούτσο του. Και ήταν ένας υπέροχος πούτσος. Το έκρινα κάπως μεγαλύτερο από εκείνο του Γιάννη, παρόλο που ήταν μόλις εν μέρει σε στύση.

Συνέχισα να το κοιτάζω. Ο Μάρκος έκανε ένα βήμα. Τότε μου φάνηκε τόσο φυσικό να σκύψω μπροστά και να του δώσω ένα ωραίο υγρό φιλί. Τα σφιγμένα χείλη μου άγγιξαν το κεφάλι του πούτσου του. Η σύντομη σύνδεσή μας ήταν απολαυστική. Τραβήχτηκα πίσω, χαχανίζοντας. Ο Μάρκος άφησε τον ανδρισμό του και κάθισε. Ο Γιάννη χτύπησε το καλύτερό του χτύπημα στο γκολφ. “Μπράβο, εσείς οι δύο. Το να φιλάς έναν καινούργιο πούτσο συμφωνεί μαζί σου, αγαπητή μου”.

Ακολούθησε αρκετό ποτό. Μετά πήρα άλλη Λίτσα απώλεια. Η κάρτα έλεγε “χάστε ένα ρούχο”. Αρκετά απλό, σκέφτηκα. Αλλά φορούσα μόνο την πιτζάμα μου και το σορτσάκι μου κάτω από τη ρόμπα μου.

Ο Μάρκος χαμογελούσε σαν λύκος που μόλις είδε ένα κοπάδι πρόβατα. Έβγαλα τη ρόμπα μου. Το μπλουζάκι της πιτζάμας ήταν απλώς ένα λεπτό, κοντομάνικο πραγματάκι, κομμένο χαμηλά μπροστά. Μπορούσα να καταλάβω ότι ο Μάρκος απολάμβανε τη θέα των σκληρών θηλών μου που πίεζαν το ύφασμα. Το απαλό δέρμα ανάμεσα στα στήθη μου ήταν επίσης εκτεθειμένο στα μάτια του.

“Είσαι απολύτως αγγελική, αγαπητή μου”. είπε ο Γιάννης χαμογελώντας.

Ο Μάρκος συμπλήρωσε: “Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο, είσαι αγγελική”.

Σηκώθηκα και πήγα να φέρω περισσότερη μπύρα. Ήξερα ότι και οι δύο άνδρες απολάμβαναν τη θέα του σώματός μου μόνο με τις πιτζάμες. Περισσότερα ποτά συνέχιζαν το παιχνίδι. Τότε έπρεπε να τραβήξω άλλο ένα χαρτί.

Το πήρα και το διάβασα. Η καρδιά μου πήδηξε. Δεν μπορούσε να είναι. Κοίταξα τους χαμογελαστούς συντρόφους μου. Ο Γιάννη προσπάθησε να φανεί ανήσυχος: “Τι είναι αγαπητή μου;”

Φυσικά και ήξεραν. Προσπάθησα να φανώ θυμωμένη. Μετά άλλαξα γνώμη. Τα ποτά ήταν ένας παράγοντας, υποθέτω. Η μακρόχρονη φαντασίωση του Γιάννη ήταν ένας παράγοντας. Στο τέλος, η απόφαση ήταν δική μου.

“Γιατί δεν είναι παράξενο. Η κάρτα λέει ότι χάνω άλλο ένα ρούχο”.

Αυτοί οι δύο άτακτοι απατεώνες γέλασαν δυνατά. Ο Μάρκος συνέχισε να παρακολουθεί τον Γιάννη. Ο σύζυγός μου ανέκτησε την ψυχραιμία του, αν και δεν μπορούσε να σταματήσει να χαμογελάει. Ακόμη και όταν έπιασα το πάνω κουμπί μου, απλώς χαμογέλασε.

Του έδωσα τον καλύτερο μου πειρασμό. Κάθε κουμπί γινόταν ένα μικρό έργο. Τα δάχτυλά μου είχαν ένα προσεκτικό κοινό. Και μετά τελείωσε. Ξεχώρισα αργά τις πλευρές του μπλουζιού μου και εξέθεσα τα βυζιά μου στα πεινασμένα μάτια τους.

Ο Μάρκος άφησε ένα μικρό σφύριγμα. Ο Γιάννης χαμογέλασε και είπε: “Δεν σου είπα ότι έχει ένα υπέροχο ζευγάρι;”

“Πράγματι το είπες. Και όντως έχεις υπέροχα στήθη, Λίτσα”.

Πάλεψα με την ανάγκη να καλυφθώ με τα χέρια μου. Αν ο Γιάννη ήθελε να δείξω τα γυμνά μου στήθη σε έναν άλλο άντρα, λοιπόν, η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε. Ένιωθα την υγρασία να αρχίζει να μαζεύεται στο μουνί μου. Οι επιδειξιομανείς κλίσεις μου γίνονταν πραγματικότητα. Το συναίσθημα ήταν απολαυστικό.

Το παιχνίδι συνεχίστηκε. Ούτε ο Γιάννη ούτε ο Μάρκος έκρυψαν τις μακριές τους ματιές στα εκτεθειμένα βυζιά μου. Και γρήγορα ξέχασα κάθε επιθυμία να καλυφθώ.

Τρεις γύρους αργότερα έπρεπε να τραβήξω άλλη Λίτσα κάρτα εγκατάλειψης. Η επίδραση όλου αυτού του ποτού με είχε πιάσει. Διάβασα την κάρτα δύο φορές πριν καταλάβω τι σήμαινε.

“Διάβασέ το δυνατά”, απαίτησε τελικά ο Γιάννης.

Συγκέντρωσα τα μάτια μου. “Το πρώτο άτομο του αντίθετου φύλου στα αριστερά σας- ξαπλώστε τον ή την κάτω, αγκαλιάστε το σώμα τους και φιληθείτε με γαλλικό φιλί για τρία λεπτά”.

Ο Γιάννη χτύπησε απαλά το τραπέζι. “Λοιπόν τότε, Μάρκο. Φαίνεται ότι θα πάρεις ένα γαλλικό φιλί από την όμορφη νύφη μου”.

Ο καλεσμένος μας δεν χρειάστηκε να του το πούμε δύο φορές. Χαμογέλασε και γλίστρησε από την καρέκλα του, στο χαλί δίπλα στο τραπέζι. Το να τον βλέπω έτσι απλωμένο μου προκάλεσε ένα γαργαλητό ενθουσιασμού. Η εμφανής διόγκωση στο μπροστινό μέρος του παντελονιού του ήταν όλη η πρόσκληση που χρειαζόμουν.

Σηκώθηκα και τον πέρασα από πάνω του. Καθώς κατέβαινα, φρόντισα το ερεθισμένο μου μουνί να ακουμπήσει πάνω στο ανδροπρεπές του εξόγκωμα. Άπλωσε το χέρι του και άγγιξε το γυμνό δέρμα σε κάθε πλευρά του σώματός μου. Το ζεστό του άγγιγμα ήταν ηλεκτρικό.

“Τρία λεπτά, τώρα. Θα κρατάω τον χρόνο”. Ο Γιάννης ανακοίνωσε.

Έσκυψα μπροστά και πίεσα αργά τα χείλη μου στο στόμα του Μάρκος που περίμενε. Οι γλώσσες μας συναντήθηκαν αμέσως. Το γαργαλητό στην κοιλιά μου ήταν συνεχές από εκείνο το σημείο και μετά. Το μουνί μου, που πίεζε τη σκληρότητα του πούτσου του, μου έστελνε αλάνθαστα μηνύματα. Με μόνο το λεπτό ύφασμα της πιτζάμας μου να καλύπτει το ερεθισμένο μουνί μου, ήξερα ότι οι χυμοί μου θα ήταν ορατοί όταν θα σηκωνόμουν.

Ήταν εύκολο να χαθώ σε αυτό το φιλί. Ο Μάρκος φιλούσε πολύ καλά. Και γνωρίζοντας ότι το γυμνό μου στήθος βρισκόταν μόλις λίγα εκατοστά από το πρόσωπό του ήταν ακόμα πιο ερεθιστικό. Σπρώχτηκε από κάτω μου, γνωρίζοντας πολύ καλά το αποτέλεσμα που δημιουργούσε στο μουνί μου.

Τότε, όταν ήμουν έτοιμη να χάσω εντελώς τον έλεγχο, ο Γιάννη φώναξε ότι ο χρόνος μας τελείωσε. Τραβήχτηκα πίσω, διακόπτοντας το φιλί μας, και κοίταξα στα μάτια του Ίαν. Ήταν εξίσου ερεθισμένος με εμένα.

Του κούνησα το γυμνό μου στήθος για να τον πειράξω. Το χαμόγελο που πήρα όταν κοίταξε κάτω έδειξε την εκτίμησή του. Τότε έπρεπε να σηκωθώ. Ο Γιάννη ήταν εκεί για να με βοηθήσει. Τα μάτια του ήταν αυτά που εντόπισαν πρώτα το υγρό σημείο στον καβάλο του μαρμελάδικου σλιπ μου.

“Δεν νομίζω ότι μπορώ να σηκωθώ”. Είπε ο Μάρκος, με την ομιλία του να είναι ελαφρώς συγκεχυμένη. “Όλη αυτή η μπύρα έχει πάει στο κεφάλι μου”.

Ο Γιάννη μου έπιασε το χέρι. Κοίταξε τον καλεσμένο μας και είπε: “Φαίνεται ότι όλο το αίμα έχει πάει στο άλλο σου κεφάλι”.

Τότε γελάσαμε όλοι. Ο Μάρκος γύρισε στο πλάι. “Νομίζω ότι μπορώ να συρθώ στον καναπέ, αλλά το να σταθώ όρθιος μοιάζει αδύνατο”.

“Τότε, λοιπόν, σύρσου αν θέλεις. Η Λίτσα κι εγώ αποσυρόμαστε για το βράδυ”.

Ο Γιάννη με έσπρωξε επάνω. Η τελευταία μου ματιά στον Μάρκος έδειξε ότι όντως σερνόταν στα τέσσερα προς τον καναπέ του σαλονιού. Ακολούθησα τον σύζυγό μου στην κρεβατοκάμαρά μας.

“Αυτό ήταν τόσο καυτό, αγάπη μου. Να σας βλέπω να φιλιέστε. Θέλω τόσο πολύ να σου κάνω έρωτα αυτή τη στιγμή, που οι λέξεις δεν μπορούν να το περιγράψουν.

Η συνέχεια στο 2ο μέρος και αν θέλετε να γνωρίσετε γυναίκες για να περάσετε καυτές νύχτες μαζί τους, δείτε τις ερωτικες αγγελιες μας.